विनवणी गुरुजींची

मी एक शिक्षक आहे.
मला माझ्या विद्यार्थयांना शिकवायचे आहे.मराठी शाळा वाचवायची आहे.म्हणून मी सरकारला विनंती करतो!
ही कविता आवडली तर नावासह शेअर करा!

विनवणी गुरुजींची

मास्तर, गुरुजी संपवून,
शब्द-अक्षरांनाही यांनी डांबलं,
उंदीर-मांजरे मोजायला लावून
बालकांचं शिक्षण थांबलं!

कुटूंब नियोजनाचे धडे
गुरुजींनी घरोघरी पेरले
जनगणनेसाठी गुरुजींना
शासनाने वरले!

हागणदारी मुक्तीसाठीही
गुरुजीच त्यांना दिसला
हे काय काम गुरूजींना?
अडाणी बाप हसला!

लबाडांच्या लोकशाहीत
निवडणुक कामाचा भार
शाळा राह्यल्या मोकळ्या
मुलं झाली निराधार!

पुढे स्वयंपाक घरही
आमच्या शाळेला जोडले
पोषण आहार हिशेबासाठी
गुरुजींनी
फळ्यावरचे गणित खोडले!

बांधकामाचा हिशेबही
पुढे गुरूजींकडे आला
उरला-सुरला गुरूजी
असा 'बिल्डर ' झाला!

कधी प्रगणक झाला
तर कधी झाला BLO
गुरुजींच्या विविध भूमिकेत
मुलं झाली LOW!

अशा या online च्या गर्तेत
बुद्धीवान गुरूजी फसला
सोडून मुले वा-यावर
कॉम्प्युटरमध्ये बसला!

आज नवं आलंय फर्मान.......
म्हणे,
शाळा भरणार आठ तास!
कसलं बालमानसशास्ञ ?
अन कशास हा नवा जाच?

उंदरा-मांजरावरचे प्रयोग
नेहमीच आमच्या मुलांवर झाले
ज्यांचा क्षेञाशी संबंध नाही
ते नवं तत्त्वज्ञान सांगून गेले!

बस करा,.......थांबवा आता
मला मुलांनाच शिकवू द्या
शहरासारखं इथंही होईल
मला माझी मराठी शाळा वाचवू द्या! संग्रहित